|
|
|
|
|
04/09/2004 - Superieure planning en geduld waren het recept voor de Stanley Cup Champions van 2004, de Tampa Bay Lightning.
|
|
|
Martin St. Louis & John Tortorella
|
|
General Manager Jay Feaster was het meesterbrein achter het ontwikkelen van een uitgekiend plan om de van de Lightning een competitieve club te maken en had daarmee het genoegen het team te zien ontvouwen op het pad naar succes, de schare critici van weleer de mond snoerend.
Dat de weg uitgestippeld door Feaster de goede was, daar werd door weinigen aan getwijfeld. Niemand in heel ijshockeyland heeft echter ooit kunnen denken dat er zulke hoge resultaten zo snel- zouden kunnen worden behaald. Zelfs zijn meest trouwe medewerkers - zoals Lightning Coach John Tortorella - geloofden heilig dat Tampa Bay pas bij het begin was van zijn klim naar respectabiliteit ondanks het feit dat door Feasters moedige zetten de afgelopen twee seizoenen een formidabel product op het ijs was neergezet.
Ik kan het nog steeds niet geloven hoe snel alles is gegaan bij ons, zei Tortorella. Om binnen drie jaar te komen waar wij nu zijn, ik sta er zelf werkelijk versteld van. Dit hoorde helemáál niet bij ons plan. We hebben gewoon geprobeerd om te blijven bouwen aan een fundament voor de club en maar steeds beter en beter te worden en te leren mee te doen in de competitie. Naar mate het seizoen vorderde, hebben we ontdekt hoe dat moest. We begrepen beter het hoe en wat.
Hoewel Tortorella enorm veel krediet krijgt voor het succes van de Lightning - hij was tenslotte de coach die van een getalenteerd zooitje ijshockeyers een hechte eenheid wist te maken die een aantrekkelijke en effectieve vorm van puck-pursuit-hockey speelde de coach himself weet maar al te goed dat het Feaster was die de Ingredienten beschikbaar stelde om dit mogelijk te maken.
Niks dan lof voor de manier waarop Jay Feaster stabiliteit heeft gebracht binnen de club, sprak Tortorella. Wij waren zo een organisatie waarbij er per seizoen 70 tot 80 speler-transacties waren; waren het geen trades dan wel spelers die van de minors kwamen etc. Sinds Jay het hier heeft overgenomen heeft hij ons stabiel gemaakt door het team een identiteit te geven en daar aan te bouwen. Een kern van spelers neerzetten en die kern bij elkaar houden. Zo creeer je stabiliteit binnen een team.
Continuiteit is een heel belangrijk iets, gaat Tortorella verder. Hij heeft deze paar jaar ook de coaching staff bij elkaar gehouden en doordat zowel spelers als staff bij elkaar zijn gebleven is er een enorm goed fundament om te presteren ontstaan. Ik denk dus daarom dat aan Jay een groot compliment is toegedicht voor het alles bij elkaar houden in een tijd waarin free agents overheersen, iedereen verkast van hot naar her en weer terug. Hij heeft een fantastische job gedaan door ons bij elkaar te houden.
Feaster weigerde te panikeren toen zijn 2003 Southeast Division kampioensteam in het Stanley Cup-toernooi struikelde bij de tweede horde, overklast door de uiteindelijke kampioen de New Jersey Devils in de Eastern Conference Semifinals.
Nee, Feaster zag een team dat op de rand stond om een elite-kracht te worden en weigerde om van de uitgestippelde route af te wijken en het gehele team over de kop te halen. Wat hij wel deed, was het team op de zwakke punten versterken met enkele sterk doordachte aankopen.
Begrijpend dat hij ster-aanvaller Vinny Prospal zou verliezen in juli (Free-Agent maand) maakte Feaster een preventieve zet door playmaker Cory Stillman van St. Louis aan te trekken tijdens de 2003 Entry Draft. Twee dagen daarvoor had hij al wat waardevolle snelheid toegevoegd aan zn verzameling van aanvallers door free Agent Eric Perrin te contracteren, die in Europa speelde.
Feaster begreep ook dat zijn team een stugge verdediger nodig had om het blue-line corps compleet te maken. De mogelijkheid om dit te doen kwam pas na de start van het seizoen 2003/2004, maar voegde uiteindelijk voormalig Stanley Cup winnaar Darryl Sydor toe in een trade met Columbus. Met terug werkende kracht kan dit wel eens gezien worden als een beslissende trade.
Zulke aanwinsten gingen niet onopgemerkt voorbij bij zowel staf als spelers dat inmiddels een team was geworden; samen een band hadden gecreeerd in hun gezamelijke lange klim naar een poging tot NHL-dominantie.
Dit alles in ieder geval naar mening van goalie Nikolai Khabibulin, die naar Tampa werd gehaald in een baldadige trade met Phoenix toen Feaster nog assistent GM was.
Ik weet niet of er iemand zelfs rekening mee hield dat wij de Stanley Cup konden winnen, zei Khabibulin (Die 16 van de 23 wedstrijden in de play offs won met vijf shutouts en daarmee de eerste Russische goalie ooit die een Stanley Cup wint). Maar weet je, we namen alles stap voor stap, we speelden steeds beter. Ik denk dat het belangrijkste was dat de kern van spelers bij elkaar is gebleven. Jongens als Brad Richards en Vinny (Lecavalier) en Marty (St. Louis), een hoop van die jongens zijn dit seizoen volwassen geworden en zijn overduidelijk fantastische spelers geworden. Dat heeft enorm bijgedragen.
Het was niet gemakkelijk voor Feaster om regelmatig zichzelf te moeten inhouden, zoals het voor buitenstaanders vaak leek. Lecavalier, het gezicht van de Lightning en voormalig No. 1 draft pick stond regelmatig met sappige quotes in de kranten vanwege zijn frequente botsingen met Tortorella. Ruslan Fedetenko, de speler die uiteindelijk het beslissende doelpunten maakte in Game 7 van de Stanley Cup Final, lag al geruime tijd onder vuur voor ondermaats presteren nadat hij was aangetrokken van Philadelphia in ruil voor een first-round pick in de zomer van 2002. Verdediger Pavel Kubina, bij de organisatie sinds 1998, werd door velen als over the hill beschouwd. Zelfs Khabibulin kreeg kritiek te verduren na zijn matige prestaties tegen de Devils in de playoffs.
Ondanks dit alles besloot Feaster oostindisch doof te zijn voor al deze uitingen. Met nadruk uitte hij dat Lecavalier het uithangbord van de Lightning zou blijven. Hij predikte geduld in het geval van Fedetenko en legde uit dat de zet zich zou uitbetalen. Hij bleef ook bij iedere kik standvast achter Khabibulin en Kubina staan.
Onze spelers zijn dit jaar inderdaad volwassen geworden, zei Tortorella. We hebben goede spelers in deze organisatie en wat leiderschap betreft is het allemaal prima in orde met de veteranen die we hebben binnengehaald. Maar de jonge kern, de Vinnys, de Richies, de Martys, de Modins en ga zo maar door, zij zijn dit jaar volwassen gaan spelen en er bestaat geen succes binnen een club of organisatie als je spelers niet spelen. Zij zijn uiteindelijk de genen die beslissen waar de club heengaat wat betreft het winnen of verliezen. Jay heeft zijn stempel erop gedrukt en de spelers hebben het vanaf daar overgenomen.
Ah, de spelers.
Uiteindelijk zijn zij het altijd die de verantwoordelijkheid dragen voor het winnen of verliezen. In het geval van Tampa Bay is het een hechte eenheid die een manier had gevonden om zich een weg te banen naar hockey onsterfelijkheid.
Kijk naar dit team en je ziet allemaal free-agent picks, waiver-wire pickups en jongens die zijn getrade voor een ninth-round pick of zoiets zei verdediger Brad Lukowich die was getrade van Dallas naar Tampa in 2002. Om met dit team in deze positie te zitten, ik denk dat het een prachtig eerbetoon is aan onszelf.
Lukowich, een begaafd verhalenverteller, was misschien ietwat té melodramatisch in zijn beschrijving van de Tampa Bay Lighning als je nagaat wat voor indrukwekkende verzameling aan talent het team in huis heeft.
Lecavalier was zoals gezegd de No. 1 pick in de 1998 Entry Draft. Brad Richards, de uiteindelijke 2004 Conn Smythe Trophy winnaar, was een third-round pick in dat zelfde jaar. Fredrik Modin was al een zichzelf bewezen vedette bij Toronto voor zijn aankomst in Florida. Stillman was goed genoeg om een secound-round pick voor zich op te eisen bij de Blues.
Captain Dave Andreychuck is een Hall Of Fame-kaliber speler. Khabibulin was al een all-star goalie bij de Coyotes voordat hij terecht kwam in Tampa. St Louis, De league MVP van dit jaar, kwam bij de Lightning tot bloei na de kans om een serieus aantal minuten te spelen, dit alles drie seizoenen geleden. St. Louis kwam terecht bij de Bolts nadat hij zijn professionele carriere was begonnen als op-en-neer speler bij de Calgary Flames en hun affiliate na een stormachtige tijd als College-speler.
Maar, zoals bij elk kampioens-team, stapte ook andere spelers op waarvan misschien minder werd verwacht om de hierboven genoemde getalenteerde kern over de rand te kunnen helpen.
Die spelers - Spelers als Chris Dingman, Jassen Cullimore, Perrin, Martin Cibak, Nolan Pratt e.a zij zijn die spelers die Feaster hielp aan hun identiteit, ze aantrok en op positie plaatste om bij te kunnen dragen aan het master plan.
Nu, na een onverwachte en wereldschokkende Stanley Cup, de club zijn eerste 100-point seizoen, Eastern Conference championship en back-to-back Southeastern Division kampioenschap, zullen de Lightning onder de microscoop gaan om dit succes te kunnen gaan herhalen op de lange termijn.
Het is een uitdaging waar Feaster, Tortorella en de Lightning spelers, klaar voor zijn.
Ik denk dat we het talent hebben om voor lange tijd een goed team te zijn mits we de boel bij elkaar kunnen houden, zei Cullimore.
Dit is zeker waar als de Lightning geduldig trouw blijven aan het plan in werking gezet door Feaster na zijn toekenning van de hoogste functie binnen Tampa Bays front office.
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
© Copyright 2003-2004 CoolNHL.nl. Niets van deze site mag zonder toestemming van CoolNHL.nl gebruikt worden. Alles is en blijft eigendom van CoolNHL.nl en hun respectievelijke eigenaren tenzij anders is aangegeven.
|
|
